Türkiye nereye gidiyor…
Soruyorum size dostlar, gerçekten nereye gidiyoruz?
İşveren mutsuz, işçi mutsuz, emekli mutsuz, çiftçi mutsuz…
Yani kısacası, bu ülkenin taşı da toprağı da artık yorgun.
Kime dokunsan bir ah işitiyorsun, kime sorsan “yeter artık” diyor.
Evet, biraz ara verdik sizlerle buluşmaya.
Oğlumun üniversite eğitimi vesilesiyle, bir de baldızımızın çocuğunu görmeye Alanya’ya gittik.
Hem hasret giderdik, hem de biraz nefes aldık.
Ama inanın, nereye gidersen git tablo değişmiyor.
Dert aynı, sıkıntı aynı, umutlar giderek tükeniyor.
Milletin aklıyla resmen oynanıyor.
Bir gün “mazota 8 kuruş indirim” diyorlar, iki gün sonra “3 lira zam” geliyor.
Bu nasıl bir hesap, bu nasıl bir oyun?
Vatandaşa umut verip, sonra üç katını geri almak hangi aklın, hangi vicdanın işi?
Bu millet artık kandırılmaktan bıktı.
Ev kiraları aldı başını gitti, iş yeri kiraları desen ayrı bir bela.
Gençler ev kuramıyor, esnaf dükkânını çeviremiyor, işçi maaşla geçinemiyor.
Herkesin psikolojisi bozulmuş durumda, insanlar patlamaya hazır bomba gibi dolaşıyor.
Bir de üstüne işverene maliye baskısı eklendi.
Zaten zor şartlarda üretim yapan, istihdam sağlayan, iş kapısı açan esnafın üzerine her gün yeni bir yük bindiriliyor.
Bir taraftan denetimler, bir taraftan cezalar, bir taraftan vergi artışları…
Kardeşim, bu adam nasıl iş yapsın?
Nasıl personel çalıştırsın, nasıl ayakta kalsın?
İşverenin elini kolunu bağladın mı, o da işçiyi çıkarır.
Sonra dönüp “işsizlik artıyor” dersin.
Bu işin mantığı, bu milletin ekonomisi böyle yürümez.
Bayrampaşa Belediyesi AK Parti’ye geçti.
Ben diyorum ki: Bu doğru bir adım değil.
Seçmenin sandıkta vermediği bir belediyeyi, masa başında almak siyaseten kazanç değil, zarardır.
Bu tür adımlar partiyi büyütmez, halk nezdinde güven kaybettirir.
Çünkü halkın gönlünü sandıkta kazanırsın, kulisle değil.
Ben bu yazıyı bir muhalefet anlayışıyla değil, bir gerçek dostun uyarısı olarak kaleme alıyorum.
Çünkü bu milletin sabrı tükeniyor.
Birileri sanki bilerek, isteyerek, iktidarı halka düşman etmeye çalışıyor.
Ama unutmamak gerekir:
Bu millet kimin samimi olduğunu da, kimin milleti unuttuğunu da iyi bilir.
Mazotun fiyatını değil, insanın umudunu koruyalım artık.
Bu ülkenin en büyük ihtiyacı zam değil, adaletli bir düzen.