Cumhuriyet Halk Partisi Kdz Ereğli’de yapılan delege seçimleri, sadece bir seçimden ibaret olmadı. Bu seçim, aslında örgütün tabanındaki iradenin, umudunu yitirmemiş üyelerin sessiz çığlığı oldu. Muhalefet delegeler çoğunluğu elde etti. Fakat bu başarıda üzücü olan nokta, hemen bazı çevrelerin birilerini ön plana çıkarmaya çalışmasıdır. Oysa bu sonuç, herhangi bir adayın ya da grubun değil; el ele veren, kavgalara değil, partisine sahip çıkan üyelerin başarısıdır.
Mevcut yönetim, elindeki en büyük avantaj olan belediye başkanı ve belediye meclis üyelerine rağmen birlik ve beraberliği sağlayamadı. Birlik yoksa, parçalanmış bir CHP’nin Ereğli’de umut olması mümkün değildir. İşte tam da bu yüzden partililer, kendi güçleriyle, kendi iradeleriyle liste çıkararak partilerine sahip çıkmışlardır. Bu sahipleniş, aslında Ereğli’de partinin hâlâ dimdik ayakta olduğunun en açık göstergesidir.
Şimdi bazıları çıkıp, “bizim listemizdi, ben destekledim” diyebilir. Ama bu doğru değildir. Çünkü bu başarı ne bireylerin ne de küçük grupların eseridir. Bu başarı, CHP üyesinin, kavganın değil birliğin yanında durarak partisine sahip çıkmasının eseridir.
Artık önümüzde çok daha önemli bir süreç var. CHP, kavga eden taraflardan birini seçmek zorunda değildir. Tam aksine, tarafların üzerinde bir “ağabey figürü”nü, herkesi kucaklayabilecek bir adayı çıkarmak zorundadır. Kdz Ereğli’de CHP’nin yeniden ayağa kalkması için gereken şey; kırgınlıkları onaracak, kavgalara nokta koyacak, birleştirici bir liderliktir.
Geçmişte bunu başarmış bir CHP vardı. Belediye Başkanı Halil Posbıyık ve il genel meclisi üyeleriyle birlikte köylerde, mahallelerde çocuk parkları, spor alanları, kütüphaneler yapıldı. Halk, hizmetle buluşturuldu. Sadece sözle değil, dokunarak, üreterek, gönül kazanarak CHP’nin oyları artırıldı. O günler, partinin nasıl kenetlenebildiğini ve nasıl umut olabildiğini hepimize gösterdi.
Bugün de ihtiyaç duyulan şey tam olarak budur. CHP’nin, kendi içindeki kavgaları bir kenara bırakıp yeniden halka dokunması gerekmektedir. Halk, kavga edenleri değil; kucaklayanları, samimi olanları, elini taşın altına koyanları destekleyecektir. Çünkü Ereğli halkı, birliğin, beraberliğin, samimiyetin değerini çok iyi bilir.
Bu yüzden CHP’de artık yeni bir sayfa açılmalıdır. Kavga eden iki taraftan değil, tüm tarafları bir araya getirecek, kırgınlıkları unutturacak, herkese ağabeylik yapacak bir anlayışla hareket edilmelidir. Çünkü unutmayalım ki; bir parti ancak kendi içinde güçlü olursa, halkın karşısında da güçlü olabilir.
Kdz Ereğli’nin ihtiyacı kavga değil, kardeşliktir. CHP’nin ihtiyacı parçalanmışlık değil, birliktir. Ve üyeler bunun mesajını çok net vermiştir: “Biz partimize sahip çıkıyoruz.”
Artık CHP Kdz Ereğli, yeniden umut olmalı. Çünkü bu şehir, kavganın değil; birlik ve hizmetin kıymetini çok iyi biliyor.
